Het is winter, maar het werk in de tuinderij staat niet stil. Wasven-tuinder Maaike Kruijt praat ons bij.
“Januari in de moestuin, de kortste dag hebben we ruimschoots achter ons gelaten en terwijl alles vanbinnen schreeuwt om naar buiten te gaan, zet ik me toch nog maar even binnen achter de computer. Plannen maken, teeltschema’s opstellen, zaden bestellen, plantjes bestellen en bemesting regelen. We evalueren samen; wat ging er goed, wat kan er beter? We kijken vooruit; wat gaan we dit jaar waar neerzetten, welke nieuwe gewassen gaan we eens uitproberen?
Eigenlijk is januari zo bezien een heel hoopvolle maand waarin we weer met een schone lei beginnen. Op papier dan, want er staan nog behoorlijk wat restanten van het afgelopen seizoen op het land. En gelukkig maar, zo komen we tenminste nog buiten om die broodnodige vitamine D te pakken. Elke vrijdag oogsten we nog steeds volop groenten van het land en stoppen ze in onze verspakketten. Prei, boerenkool, pastinaken, winterpostelein, palmkool en meer.”
“Als het erg nat en koud is hebben we gelukkig nog de plastic tunnels en glazen kas om in te werken. De gewassen die we hier voor de jaarwisseling nog hebben gezaaid zoals raapstelen, rucola en spinazie groeien traag door het weinige daglicht en de lage temperaturen. Een bijkomend voordeel is dat ook het onkruid traag groeit. Dus waar we ons in de zomer een slag in de rondte werken om het onkruid de baas te blijven, kunnen we er nu na één wied-beurt weer wéken tegenaan.
Ook hebben we nu wat meer tijd om aan onderhoud te doen. Het gereedschap kan schoongemaakt en geslepen en de kweektafels, waar straks de natuurkruiden op komen te staan, worden geschuurd en voorzien van een nieuw laagje verf. We zetten de composthopen weer een keer om en verspreiden al rijpe compost over de lege teeltbedden en onder de heggen. We maken een beginnetje met het klaarzetten van meer dan 1800 potjes voor als in februari de nieuwe stekken van de natuurkruiden komen.”
“En voor de rest moeten we eigenlijk in de moestuin nu vooral geduld hebben. Ik moet mezelf bedwingen om niet, als het zonnetje eindelijk eens doorkomt en het niet koud aanvoelt, alvast stiekem wat bedden in te zaaien. Want al worden de dagen steeds langer, de winter moet nog komen.”
Maaike Kruijt, Wasven-tuinder
