Weleens gehoord van ‘The hungry gap’? Dit is een term overgewaaid van over de Noordzee en staat voor de periode in het jaar dat er weinig vers groen van eigen bodem te eten is. En aangezien het klimaat van Engeland enigszins vergelijkbaar is met dat van ons gaat dit voor ons ook op. De term grijpt terug op de tijd in de geschiedenis dat een leeg geoogst veld ook echt honger betekende. Deze periode moest indertijd overbrugd worden met een spartaans dieet van kool, oude aardappels en geweckt fruit.
De ‘hungry gap’ strekt zich uit van januari tot mei en omvat dus een groot gedeelte van het voorjaar. Diep in de winter kunnen we ons nog prima redden met bijvoorbeeld boerenkool, wortelgewassen en veldsla, maar spoel je vooruit naar het voorjaar dan wordt het met de oogst gauw minder… In april raken de voorraden uit de grote koelcellen snel leeg, en komt er in de supermarkten vooral voedsel van ver te liggen of opgekweekt in verwarmde kassen.
Ook voor ons op het Wasven wordt het dan steeds lastiger om onze groentepakketten in de winkel te vullen met zelf opgekweekte groente. We kunnen gelukkig met onze tunnelkassen het najaar wat oprekken en het voorjaar wat vervroegen, maar de keuze aan gewassen die het met beperkt zonlicht doen is wat aan de magere kant. Dus kopen we ook elders in, het liefst zo ecologisch mogelijk en groenten die van dichtbij komen en bij het seizoen passen. Dus geen ingevlogen sperzieboontjes in april….
Maaike Kruijt, Wasven-tuinder
