Dat kikkers kwaken in deze tijd van het jaar, zal niemand verbazen. Misschien wel ergeren, als het luide gekwaak de nachtelijke stilte verstoort. Troostrijk is dan de gedachte dat het gekwaak met de beste bedoelingen gebezigd wordt. Het is immers een prelude op het paringsritueel.
Minder bekend is waarschijnlijk het feit dat er ook in de bijenkast “gekwaakt” wordt en wel met (aanzienlijk) minder amoureuze intenties. De afgelopen week hebben we een deel van een volk in een apart kast gezet. Dit, met het doel dat er een nieuw, volwaardig volk uit gaat groeien. Omdat dit “volkje” zonder koningin is, wordt er een nieuwe koningin “aangemaakt”. Althans, dit in onze hoop.
Maar of het lukt weten we pas na zestien dagen. De nieuwe koningin zit nog in een dop.
En vaak zijn zo verschillende koninginnen “in de maak”. Maar, er is altijd een eerste die uitkomt. En die meldt haar komst met een geluid dat “tuten” genoemd wordt. De andere moeren in de dop” horen dit geluid en reageren met een geluid dat “kwaken” genoemd wordt. (Het is eigenlijk hetzelfde geluid, maar omdat het in een afgesloten cel gemaakt wordt, klinkt het anders).
De eerste koningin onderzoekt met haar “tuten” of er nog meer koninginnen zijn. En als ze dat opmerkt, wordt die koningin opgezocht en zonder pardon geliquideerd. Er kan er maar één koningin zijn nietwaar.
Dus is het motto: blijf zitten waar je zit en verroer je niet.
Door: Jack Verhulst en Cathy Grootenboer – imkers bij het Wasven
