“Dode lente” is de onheilspellende titel van een boek dat ik een tijd geleden aantrof in de huis(lees: buiten) bibliotheek van het Wasven. Ik herkende de naam van de Amerikaanse schrijfster: Rachel Carson. De oorspronkelijke titel van dit boek uit 1962 is: “Silent Spring”. Ook al niet erg opbeurend, maar wat mij betreft wel veel meer tot de verbeelding sprekend.
Hoe zou het zijn als in de toekomst de lente zonder (vogel) geluid is? Waarschijnlijk zijn het de naar hartenlust kwinkelerende en twitterende (!) meesjes die al dagen de achtertuin tot een volière laten klinken, die mij opnieuw aan het boek herinneren. Een voorjaar zonder de mezen? Het boek van Carson was een aanklacht tegen het ongelimiteerde gebruik van pesticiden in land- en tuinbouw. En de gevolgen die dit had voor mens en dier.
Gedateerd?
Maar een boek uit 1962 behoort toch hopeloos gedateerd te zijn. Of juist niet? Het boek werd destijds niet bepaald “in dank aanvaard”. Sterker nog: Rachel Carson werd verguisd en doodsbedreigingen waren haar deel. Deskundigen haastten zich om haar ongelijk te bewijzen. En de boer ploegde voort en strooide kwistig in het rond..
Maar Amerika is ver weg. Tot onlangs de buxusliefhebbers te kampen kregen met de gevreesde buxusmotten die de met liefde gesoigneerde struiken een troosteloze aanblik gaven. Dit probleem kon eenvoudig verholpen worden met een “probaat middel”. Even de spuit op de struik en de mot legt het loodje. Struik gered. Een bijkomstig effect was wel dat met de mot ook de mees het loodje legde, want de mezen zijn toevallig verzot op deze motten.
Bijen beter af in de stad
Het duurde even voordat het verband gezien werd tussen de plotselinge (en massale) mezensterfte en het gebruik van het bestrijdingsmiddel. Maar het was intussen wel een stuk stiller. Overdreven? Feit is dat de bijen het in de stad beter doen dan op het land. En de strijd over het gebruik van glutosofaat (ook wel Round up genoemd) is nog steeds niet beslist.
Jack Verhulst, juli 2021
Leen jij al uit de natuurbieb?
De natuurbieb is een initiatief van de natuurwerkgroep van het Wasven. De boeken komen uit de nalatenschap van oud IVN leden en natuurvrienden Loek Ketelaars en Sjoerd en Ruth de Jong. Je mag de boeken lezen op het terras of in de Gasterij, maar ook lenen en zelfs ruilen of houden. De bedoeling is wel dat het alleen maar natuur- of tuinboeken blijven. Met regelmaat wordt de natuurbieb gecontroleerd door één van onze vrijwilligers en eventueel aangevuld.
